نمیدونم بگم خوشحالم یا ناراحتم ؟ اما من خواجه نصیر تهران رشته فناوری اطلاعات اما مجازی و هم دانشگاه ازاد قزوین رشته ی برق کنترل قبول شدم
حالا نمیدونم کدوم رو برم ؟! هر دوتشون یه جورایی شاخ هستن و خوب ..... خب معایب خودشون رو دارن
اولی چون مجازی کلاس کم داره ادم حس نمیکنه دانشجوی ام .
دومی قزوین ( یعنی ۱۶۰ کیلومتر یا ۲ ساعت ) برو و بیا .. حالا اینکه چطور خواهد شد نمیدونم
خب IT رو خیلی بیشتر دوست دارم تا برق !!!!
از خدا که پنهون نیست از شما هم پنهون نباشه من تک فرزندم ( یکی یدونه ..... ) بخاطر همین دلبستگی عجیب و بیش از حدی به این کامپیوتر خودم دارم که جای برادرم رو هم گرفته بخاطر همین چند روزی که نمی بینمش انگار عذای عمومی اعلام شده و دنیا تیره و تار میشه !
بعد از دو سه روز که دیگه نگو .. استخون درد میگرم مثل معتادا .. خون پی سی ام میاد پایین ..هی الارم میزنه مخم
خب اما از شوخی که گذشته چند روزی رفتیم هوای گرم تهران رو بدرود گفتیم و به هوای سرد درود
به استان اردیبل رفتم و شهر توریستی سرعین و سر راه هم در استان گیلان ،دریای خز زر تنی به اب نیز زدیم
ایشاا.. اولین مطلب قسمت قطب نما در باره این سفر خواهد بود
امروز حالم بهتر دیشت برای هواخوری رفتم پارک جالتون خالی .. بنظر من پارک ملت خوش اب و هوا ترین پارک ایران بهترین جای ممکن این پارک بنا شده حتی همسایه ی این پارک هم اب و هوایی به این خوبی نداره منظورم مجموعه ورزشی انقلاب ِ ..البته من تاحالا به مجموعه ی صدا و سیما نرفتم که بین پارک و این مجموعه ورزشی
حتی در گرم ترین روزهای سال هم وقتی به پارک ملت میرم نسیم خنک درخت های قدیمی و دریاچه ی وسط پارک حالمو عوض میکنه
اما ورزشگاه انقلاب ...
درسته واقعا جاده ی سلامتی عالی از هر نظر داره ولی بنظر من زمان احداث این مجموعه به این نکته توجه نکردن که صدای قیژ قیژ لاستیک ماشین های درحال تردید خیابان سئول ممکنه حال اون درختای بلند و منظره زمینهای سبز گلف ، پشت این زمینها منظره ی شهر و برجهای بلند از جمله برج ۵۷ طبقه ی " اسمان تهران " بگیره
مخصوصا در زمانهای برگزاری نمایشگهای مختلف در همسایگی این مجموعه ورزشی که ترافیک خیابان منتهی به پارکینگ غربی و درب شمالی ورزشگاه واقعا غیر قابل تحمل ِ
بهرحال ورزشگاه انقلاب بخاطر زمینهای تنیس و زمینهای گلفش با حق عضویت تقریبا نه ارزونش همیشه شهرت داشته و مکان خیلی خوبی بنظر میرسده و پارک ملت بخاطر درختهای کهنسال بودنش همیشه شلوغ و پر از خانواده های پر جمعیت همراه با گاز پیکنیکی و قابلمه و اینجور چیزا بوده درحالی پیاده رو های این پارک با هیچ جای دیگه قابل مقایسه نیست